یک قرار

امروز 8/8/88 بود. کوروش قول بده 9/9/99 رو تو وبلاگت بنویسی و به خاله مریم هم یه زنگی بزنی. به یاد این روزها که دیالوگ اختصاصی مکالمه تلفنی ما این بود

کوروش بگو" ماما ماما ماما"و

بگو "بابا بابا بابا"و اخرش هم به "آب" ختم میشد

امکان نداشت در هیچ شرایطی درخواست من برای تکرار این کلمات رد بشه. حتی حالا که خیلی کلمه های جدید هم یاد گرفتی باز هم همین اولین مکالمات برای ما دو تا شیرین تره. من هم که نباید جیغ و قربون صدقه های آخرش رو فراموش کنم.اصلا مزه اش به همینه و میدونم که تو هم منتظر شنیدن " وای وای؛جان؛ قربونت برم" های من هستی

.دیروز با پسرم حرف نزدم. خیلی ناراحتم

خانم کوروش

این تل رو خودش زده به سرش! وای چه دختر نازی

ایران

چند روزه که وقتی از کوروش میپرسی" اسم کشورت چیه؟" با صلابت میگه "ایران" بچه ام تحت تاثیر حوادث اخیر قرار گرفته

این هم فیلمش

من روزی ده بار این فیلم رو نگاه میکنم. هرشب هم باید از پشت تلفن برام بشمره. بینظیره

دوست داشتنی ترین شمارش دنیا

خاله مریم داشت میخوابید( الان اختلاف ساعت ما با هم هفت ساعت شده و کوروش وقتی تعطیل میشه که خاله مریم داره میخوابه ):) که تلفن زنگ زد. پسرم بعضی روزها از تو ماشین با موبایل زنگ میزنه. واااااااااااااااااااااااااااای خدای من. خاله مریم از خوشحالی نمیدونست بخنده یا گریه کنه. پسر تا ده میشمرد. خیلی با حاله. بعضی عددها رو فقط حرف اولش رو میگه. دلم میخواست میتونستم صداشو اینجا بذارم. تند تند میگه؛ چند تا رو هم اون وسط ها جا میندازه ! و آخرش با خوشحالی میگه ده

حمام عمومی

تازگیها پسر موقع رفتن به حمام عروسکها و اسباب بازی های مورد علاقه اش رو هم باید با خودش ببره. مامانش میگه دیروز همه رو دونه دونه پرت کرد تو حموم: ببری ،کلاغو حتی ببعی و من وقتی اعتراض میکردم که ببعی شستنی نیست با لحن خودش میگفت"ببعی ببعی" خلاصه حتی وقتی مامانش یواشکی کلاغو رو با پا انداخته بیرون هم متوجه غیبتش شده و دوباره به جمع دوستان در وان اضافه کرده. مثل اینکه دیگه جا برای خودش نبوده! جالبیش اینه که همه این عروسکها که پشمالو هم هستند همینجور آبچکون از حمام با ایشون خارج میشن

میرم مدرسه! میرم مدرسه

مرسی شهرزاد با مدل موی جدید! کوله پشتی همون چیزی بود که اگر خاله مریم اونجا بود، اولین انتخابش برای کادوی روز کودک بود. ولی امان از دست این بابای شهرزاد! اولین محموله کوله پشتی پسر یه مشت موز و خیاره

روزت مبارک

روز کودک بر پسر عزیزم مبارک باشه. انگار همین دیروز بود که امیر طلا کودک بود و حالا برای خودش دانشجو شده! فکر کنید پسر بره دانشگاه. غیبت خاله مریم در روز کودک به هیچ وجه موجه نیست. خاله مریم باید تمام این غیبتها رو جبران کنه

اولین کتابهای درسی

باید همه اینها رو جلد کنه ببره مهد! البته مربیش گفته همه میشینن من براشون توضیح میدم و گوش میکنن، ولی ایشون برای خودشون قدم میزنن

اولین اثر هنری

خاله مریم تقریبا مطمئنه که خط خط های کم رنگ بیرون انار کار پسره! اونم به برکت تخته مغناطیسی که براش خریده بودم و به ذوق اون مداد دست گرفتن رو بلد شد. مگر این که مهد کودک پسر یه چیزی تو مایه های داستانهای هری پاتر باشه. ولی خاله مریم به عنوان یک وب لاگ نویس متعهد عین اثر ارسالی رو به نام پسر اینجا منتشر کرده ، دیگه تحلیلش با خود پسر وقتی بزرگ شد