جمله سازی

این روزها یکی از دغدغه های روزگار عبارت است از جمله سازی. وقتی حروف الفبا محدود به تعداد کمتر از انگشتان یک دست باشه کلا نمیشه خیلی مانور کرد و با یکی دو تا فعل باید ساخت. بنابراین نتیجه یک شب کار کردن مامان نسرین بر روی این مبحث این میشه که سر کلاس با کلمه ادب این جمله ساخته میشه:

ادب با اسب آمد!

ولی خوب علیرغم افزایش تعداد حروف و افعال این رویه همچنان ادامه دارد و فعلا همه در حال آمدن هستند!!!!

نقاشی بابا

این هم نتیجه تلاش برای کشیدن نقاشی بابا در انتهای مشق شب! مدل موهای علیرضا خوب فشنی میتونه باشه!!!

پی نوشت: مسئولیت کیفیت پایین عکس ها با من نیست!!!!

اولین نوشتار

به قول مامان نسرین معلوم نیست چه قپه ای در کرده که بهش گفتن اسم و فامیلت رو بنویس!!!!!عاشق دست خطتتم من... هر خط هم سایزش بزرگتر میشه....

مشق

مشکل جدید نوشتن مشق است. مخصوصا وقتی به جای ۵ خط ۱۰ خط تکلیف شب داشته باشد. اینکه لام تا کجا صاف باشه و بعد گرد بشه.....اضافه کنید به اینها نقاشی پایین صفحه رو! مامان نسرین روزهای پرکاری رو میگذرونه!!!

اولین گام جدی در تحصیل

آغاز سال تحصیلی ۹۳-۹۲ و شروع اولین کلاس دبستان پسرم.......یکی از روزهای مهم غیبت خاله مریم.....

البته خبرها حاکی از این هستند که ایشون بنا به عادت همیشگی که خیلی پذیرای تغییرات نیستند؛ گویا بیشتر مایل به ادامه همون پیش دبستانی بوده اند.

خاله ستاره

این بار نوبت به خاله ستاره رسیده .....مامان نسرین بعد از کلی پرس و جو یک قرار ملاقات اختصاصی برای پسر هماهنگ کرده و پسر هم که دیگه قند تو دلش آب شده...خوشبختانه به خاطر این که این برنامه صد در صد ملی هست خاله مریم نمیتونه هیچ نقشی در تامین سفارشات رنگارنگ داشته باشه!!!

تابستان

این هم چند تا عکس یادگاری از گردش های تابستانی به همراه دوستان

سفر مالزی

اقدام ناموفق ویزای استرالیا و هماهنگ نشدن سفر تایلند نهایتا به سفر مالزی به همراه خاله مژگان منجر شد. مرسی پسرم که تمام سفر به یادم بودی.

غیبت

احساس بدی دارم که این همه وقت ننوشتم. از تنبلی نبوده از بی حوصلگیه.....

خونه مرغی

خونه مرغی کجاست؟ 

خونه مرغی به خونه لواسان خاله مژگان اطلاق می شود که به سبب نگهداری از چند مرغ و یک خروس توسط همسایه به خونه مرغی معروف شده و کوروش تمام مدت رو تو حیاط به بازی با اونها مشغوله...... ولی خوب مثل اینکه ففقط با مدلشون عکس میگیره!!!!

سفر به کامپیوتر

پسرم برای گذرنامه اقدام کرده...باید شخصا مراجعه می کرده..... ازش خواستن که انگشت بزنه پای مدارک! در پاسخ اینکه عازم کجاست گفته که میخواد بره تو کامپیوتر!!!!فکر کنم تا حالا مسئولش به این مسئله فکر نکرده بوده که آیا میشه با این گذر نامه به این سفر رفت؟

خوب پسرم حق داره. الان که مامان پری هم با خاله مریم تو کامپیوتره، خاله مژگان هم که رفت تو کامپیوتر که البته خوشبختانه زود از پیش خدا برگشت! بعید نیست در آینده واقعا بشه به چنین سفرهایی رفت!

خواندن

کوروش از وقتی خیلی کوچولو بود هم دوست داشت نوشته ها رو بخونه. به برکت ماهواره اسم خواننده ها رو از زیرنویس ها میخوند و البته مثل خاله اش "ابی" اولین بود! بعد هم که با کمک "بَن بِن بُن" کلی لغت یاد گرفت. مامانش هم که یک ضرب در حال خوندن نوشته های پشت سی دی هاست و حالا هم اعلام برنامه های تلویزیون... خلاصه اینکه الان پسرم کلی لغت بلده که بخونه.....

ولی از همه جالب تر وقتی بود که اس ام اس های روی گوشی من رو خوند.....نشست و شروع کرد به خوندن اس ام اس هایی که بین من و شهرزاد رد و بدل شده بود.... یکی در میون لغت ها یی رو که بلد بود میخوند و به جای اونهایی که نمی دونست صدا از خودش در می اورد تا رسید به این که کامل همه اش رو بلد بود:" به بابک بگو کلاه قرمزی ببینه" و بعدش هم معلوم بود....صدای جیغ خوشحالی خاله مریم و ماچ محکم!

عید

باز هم غيبتي ديگر

خاله مريم به پسر رسيد و برگشت.....روزهاي خوب كنار هم بودن دوباره خيلي زود تموم شد . تمام لحظه هاش نوشتني بود ولي اينقدر زمان زود گذشت كه حتي هنوز فكر ميكنم پسر رو دل سير نديدم چه برسه به نوشتن از خاطرات......پسرم اومده بود فرودگاه و البته ناگفته نمونه كه اينبار فقط منتظر من نبود!!!! اين تكنولوژي بعضي وقتها به نفع آدمه بعضي وقتهام رقيب ميشه واست!!!! من و كوروش و اي پد!!!!

دیدار نزدیک است

این روزها شمارش معکوس شروع شده و خاله مریم داره بار و بندیل رو جمع میکنه..... این بار غیبت طولانی خاله مریم علاوه بر تمام مسائلی که به همراه داشته، باعث شده که کلکسیونی از سفارشات مختلف در چمدونش جمع بشه که برخی از آنها مشمول مرور زمان شدند و الان در حکم بار سنگینی به دوش کشیده میشوند.از آفای سیب زمینی بگیر تا باب اسفنجی و بگذریم از اسکوپیدو و الموو کوکی مانسترو چند تای دیگه که پیشاپیش سوار هواپیما شدند، حالا دور دور انگری برد هست

قدیم تر

این عکس رو از لابلای فایل ها پیدا کردم. روز تولد خاله مریم هم بود.

عکس پرسنلی

باورم نمیشه پسرم اینقدر بزرگ شده که عکس پرسنلی به این قشنگی داره. این عکس رو برای مدرسه و سایت اینترنتی گرفته

این هم اولین پیک مدرسه

یعنی دلم میخواد دونه دونه اون انگشت ها رو ماچ کنم. دقیقا میتونم تصور کنم قیافه اش موقع کشیدن اینها چه شکلی هست